در مقدمه ابتدا به سه بخش کلیدی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی، وضعیت فعلی صنعت و چشم انداز آینده اشاره خواهیم کرد. صنعت نفت و گاز با توجه به ارزش دلار، به عنوان بزرگترین بخش در جهان و یک نیروگاه جهانی است که صدها هزار کارگر را در سراسر جهان را استخدام می‌کند و هر سال صدها میلیارد دلار در سراسر جهان تولید می‌کند.
در مناطقی که NOC های اصلی را اداره می‌کنند، وجود شرکت های نفت و گاز که اغلب به میزان قابل توجهی نسبت به تولید ناخالص داخلی کشور کمک می کنند، بسیار حیاتی است.
نقش مهندسین طراحی خط لوله در صنایع پتروشیمی :
مهندسین خط لوله در کنار مدیران پروژه برای ارائه برنامه های قابل اعتماد و مقرون به صرفه برای امکانات و زیرساخت های خط لوله کار می‌کنند. مهندسین خط لوله علاوه بر نظارت شخصی بر مونتاژ و نصب تجهیزات پتروشیمی، همچنین تیم های نظارتی را برای انجام مراحل نصب لوله ها همراهی می‌کنند و در طول تعمیرات و تنظیمات سیستم را پشتیبانی می‌کنند.
مهندسین خط لوله همواره نقش مهمی در چگونگی به کارگیری تجهیزات صنایع نفت وگاز ایفا می‌کنند. برای مهندسین خط لوله داشتن یک مدرک لیسانس و مهارت در برنامه های کامپیوتری مانند AutoCAD یک دارایی مهم محسوب می‌شود. مهندسین خط لوله نیز جزو کسانی هستند که باید به دستورالعمل ها پایبند باشند، و مشکلات را بسیار سازمان یافته و عالی مورد بررسی قرار دهند.
در کنار مهندسین خط لوله، اپراتورهای مرکز کنترل خط لوله با استفاده از تجهیزات کامپیوتری پیچیده، عملیات ساختارهای پیچیده خط لوله، پیگیری نفت از طریق لوله‌ها و کنترل دسته های محصول در هنگام ورود و خروج از سیستم را نظارت می‌کنند. آنها همچنین تحویل امن و به موقع محصولات نفتی را از طریق جلوگیری از تغییرات فشار خط لوله یا نشت احتمالی زیرساخت لوله ها اطمینان می‌دهند.
خطوط لوله انتقال ساختارهای پیچیده هستند، به همین دلیل اپراتورها باید در شرایط اضطراری به سرعت فکر کنند. مهارت های ارتباطی، دیپلم فنی در رشته های مربوطه مانند فن آوری های مهندسی، ابزار دقیق و فناوری‌های الکتریکی، مکانیکی و یا نفت از جمله مواردی است که هر اپراطور خط لوله باید بر آنها مسلط باشد. مراکز کنترل خط لوله معمولا در مناطق شهری واقع شده اند که شرکت ها دارای دفتر عملیاتی خود هستند.
حوضه‌های مختلف نفت و گاز کدامند؟
صنعت نفت و گاز را می‌توان به سه حوزه کلیدی جریان بالا دست، جریان میانی و جریان پایین دست تقسیم کرد.
جریان بالادست : جریان بالادست به عنوان مرحله ی اکتشاف شناخته می‌شود. این بخش شامل جستجو برای زمینه های گاز طبیعی در زیر آب و یا منابع زیرزمینی نفت خام و حفاری چاه های اکتشافی و حفاری به چاه های تاسیس شده برای بازیافت نفت و گاز می‌شود. اکتشاف نفت به خودی خود نیازمند تجهیزات ویژه ای از جمله دکل های ثابت و شناور هستند که توسط مهندسین متخصص در اماق دریا به کار گرفته می‌شوند.
بخش میانی : بخش میانی مستلزم حمل و نقل، ذخیره و پردازش نفت و گاز است. هنگامی که منابع بازیافت می‌شوند، باید به یک پالایشگاه منتقل شوند، که اغلب در یک منطقه کاملا جغرافیایی متفاوت نسبت به ذخایر نفت و گاز اتفاق می‌افتد. منابع نفت و گاز به وسیله ی کشتی های تانکر و ناوگان حمل و نقل به خطوط لوله منتقل می‌شوند. در این مرحله، لوله‌ها، اتصالات صنعتی و شیرآلات صنعتی نقش بسیار مهمی در انتقال محصول به خطوط لوله دارند.
جریان پایین دست : جریان پایین دست به فیلتر کردن مواد خام دریافت شده در فاز بالادست اشاره دارد که به معنی پالایش نفت خام و تصفیه گاز طبیعی است. بازاریابی و توزیع تجاری این محصولات به مصرف کنندگان و کاربران نهایی در قالب های مختلف از جمله گاز طبیعی، روغن دیزل، بنزین، روان‌کننده، نفت سفید، سوخت جت، آسفالت، روغن گرمایش، گاز مایع (LPG) و همچنین تعدادی از انواع دیگر پتروشیمی در این بخش صورت می‌پذیرد.
بزرگترین و مهم ترین محصول صنایع پتروشیمی: مهم ترین و بیشترین محصولی که در صنعت نفت و گاز تولید می‌شود، نفت و بنزین است. نفت مواد اولیه برای تولید بسیاری از محصولات شیمیایی، از جمله داروها، کود، حلال ها و پلاستیک است. بنابراين، نفت به صنايع مختلفی بستگي دارد و براي بسياري از کشورها به عنوان پايه اي از صنايع خود اهميت ويژه اي دارد.
چشم انداز صنعت نفت و گاز در سال 2018
در سال‌های اخیر، منافع رو به رشد منفی نسبت به صنعت نفت و گاز وجود داشته است. بزرگترین فاجعه های زیست محیطی مانند افق خلیج مکزیک در سال 2013، منافع منفی صنعت را به خود جلب کرده است. روند رو به روی انرژی های تجدید پذیر و جایگزین نیز تهدید دیگری برای شرکت های نفت و گاز سنتی است. همراه با افزایش قانون های اقتصادی و فشارهای دولتی، صنعت نفت و گاز در حال بررسی است.
حتی بدتر از آن، فروپاشی قیمت ها در سال 2014، صنعت را در حالت کندی ترک کرده است. این اتفاق به دلایل مختلفی رخ داده است، اما اصلی ترین آنها تقاضا و عرضه است. کشورهای توسعه یافته مانند چین، برزیل و روسیه در دهه اول هزاره جدید، انتظار بی‌پایانی را نشان دادند، اما در سال 2010 مسیرهای رو به رشد اقتصادی آنها رو به شکست رفت و شکاف بزرگی در مصرف جهانی نفت به وجود آوردند.
در همین حال، ایالات متحده 3.5 میلیون بشکه نفت شیل در روز تولید کرد و این امر با تغییر تقاضا همراه شد و منجر به نوسان شدید قیمت های نفت شد.